DZIAŁANIA

Jak kochać i wymagać – poradnik dla rodziców. >>> pobierz

 Bezpieczne wakacje >>> pobierz

Dysleksja rozwojowa

Dekalog dla rodziców dzieci dyslektycznych

opr.: prof. dr hab. Marta Bogdanowicz

NIE – „nie czyń bliźniemu, co Tobie niemiłe„.

  1. Nie traktuj dziecka jak chorego, kalekiego, niezdolnego, złego lub leniwego.
  2. Nie karz, nie wyśmiewaj dziecka w nadziei, że zmobilizujesz je to do pracy.
  3. Nie łudź się, że dziecko „samo z tego wyrośnie”, „weźmie się w garść”,”przysiądzie fałdów” lub że ktoś je z tego „wyleczy”.
  4. Nie spodziewaj się, że kłopoty dziecka pozbawionego specjalistycznej pomocy ograniczą się do czytania i pisania i skończą się w młodszych klasach szkoły podstawowej.
  5. Nie ograniczaj dziecku zajęć pozalekcyjnych, aby miało więcej czasu na naukę, ale i nie zwalniaj go z systematycznych ćwiczeń.

TAK – „strzeżonego Pan Bóg strzeże”.

  1. Staraj się zrozumieć swoje dziecko, jego potrzeby, możliwości i ograniczenia, aby zapobiec trudnościom szkolnym.
  2. Spróbuj jak najwcześniej zaobserwować trudności dziecka: na czym polegają i co jest ich przyczyną. Skonsultuj się ze specjalistą (psychologiem,pedagogiem, logopedą).
  3. Aby jak najwcześniej pomóc dziecku: zaobserwuj w codziennej pracy z dzieckiem, co najskuteczniej mu  pomaga, korzystaj z odpowiedniej literatury i fachowej pomocy nauczyciela -terapeuty (w formie terapii indywidualnej i grupowej), bądź w stałym kontakcie z nauczycielem i pedagogiem szkolnym.
  4. Bądź życzliwym, pogodnym, cierpliwym przewodnikiem i towarzyszem.

 

Dyktando w 10 punktach – z komentarzem ortograficznym

Opr.: prof. dr hab. Marta Bogdanowicz

  1. Umów się z dzieckiem, że codziennie będziecie robić dyktando obejmujące 3 zdania. Wymyślcie wspólnie nagrodę po każdym tygodniu pracy.
  2. Zaznacz w książce dziecka 3 zdania i przeczytaj na głos pierwsze zdanie.
  3. Dziecko powtarza zdanie i omawia pisownię każdego wyrazu (podaje zasady  pisowni).
  4. Dziecko zapisuje zdanie (podobnie postępuje z następnymi zdaniami).
  5. Dziecko samodzielnie sprawdza cały napisany tekst.
  6. Dorosły sprawdza tekst. Jeżeli znajdzie błędy, podaje ich liczbę.
  7. Dziecko ponownie sprawdza tekst z pomocą słownika ortograficznego.
  8. Dorosły sprawdza poprawiony tekst. Jeżeli nadal są błędy, wskazuje tekst, którego dyktował zdania.
  9. Dziecko porównuje napisany tekst ze wzorem i ostatecznie poprawia błędy.
  10. Dziecko opracowuje błędnie napisane wyrazy (np. podaje zasady pisowni, wyrazy pokrewne, odmienia wyraz przez przypadki, wymienia na inne formy).

Uwagi:

Podstawowym założeniem stosowania techniki: dyktando z komentarzem ortograficznym jest przeświadczenie o możliwości utrwalenia zasad pisowni i wytworzenia pełnej świadomości ortograficznej przez przekształcenie się nawyku „głośnego myślenia” – określenia zasad pisowni – w nawyk cichego przypominania ich sobie podczas pisania. Kolejnym zadaniem ćwiczenia jest wytworzenie nawyku dokładnego sprawdzania i poprawiania każdej pracy pisemnej po napisaniu.

Dziecko ma prawo do popełnienia błędu, ale nie ma prawa pozostawić go bez poprawienia. Warunkiem uzyskania tych efektów jest wykonywanie omawianego ćwiczenia krótko, lecz systematycznie oraz zawarcie umowy z dzieckiem co do czasu pracy (codziennie), liczby dyktowanych zdań (zawsze tej samej) oraz nagrody (po każdym tygodniu ćwiczeń). W ten sposób dziecko nie będzie usiłowało tych spraw stale z nami negocjować.

Tak więc ćwiczenie „dyktando w 10 – punktach” ma:

1. utrwalić znajomość zasad pisowni,

2. wytworzyć nawyk stałego przywoływania zasad ortograficznych podczas pisania,

3. wytworzyć nawyk stałego sprawdzania napisanego tekstu, a więc poczucie

ODPOWIEDZIALNOŚCI za napisany tekst.

„Katalog rodzicielskich zachowań”

opracowany przez rodziców w trakcie kursów „Szkoła dla Rodziców”

zorganizowanych przez Oddział Warszawski PTD.

Rodzicu pamiętaj

1. Kochaj, ale wymagaj.

2. Okazuj dziecku swoje uczucia.

3. Przekazuj dziecku pozytywne informacje o nim (pochodzące od ciebie i osób trzecich).

4. Dostrzegaj wszystkie osiągnięcia dziecka, nawet bardzo drobne.

5. Doceniaj nawet niedokończone dzieło dziecka.

6. Zanim skrytykujesz, pozwól dziecku wyjaśnić.

7. Zachowaj umiar w udzielaniu pomocy przy odrabianiu lekcji.

8. Przerzuć na dziecko odpowiedzialność za jego naukę.

9. Pozwól dziecku podejmować decyzje o dodatkowych zajęciach i innych sprawach.

10. Pozwól dziecku wybrać kierunek rozwoju i wspieraj je w tym.

11. Pozwól dziecku poczuć jego sukces.

12. Pokaż dziecku korzyści płynące ze spróbowania swoich sił w nowej dziedzinie – i nie naciskaj dłużej.

13. Okazuj dziecku swoją wiarę w jego sukces.

14. Stawiaj poprzeczki ma miarę własnych ambicji.

15. Zaufaj dziecku i okazuj mu to zaufanie.

16. Naucz się rozmawiać z dzieckiem.

17. Naucz się słuchać dziecka.

18. Nie monologuj.

19. Rozmawiaj z dzieckiem wtedy, gdy panujesz nad swoimi emocjami.

20. Nie obarczaj dziecka poczuciem winy.

21.Wyszukuj pozytywy w każdej sytuacji.

22. Okazuj zainteresowanie zamiast kontrolować.

23. Nie mów „nigdy”, „wszystko” i „zawsze”.

Comments are closed.